به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز
پيشگيرى از قوانين بعدى اسلام
نكتهى بسيار حساسى كه غاصبين اظهار نمى‌كردند ولى به عنوان يك مسئلهى مهم در دل داشتند اين بود كه هنوز بسيارى از قوانين اسلام تبيين نشده بود و مقامى متصل به وحى لازم بود تا آن‌ها را بيان كند.
پيدا بود كه امثال ابوبكر و عمر نه قادر بر چنين كارى هستند و نه مردم آنان را بدين عنوان مىپذيرند. چشم‌ها همه به اهلالبيت عليهمالسلام دوخته شده بود كه بقيهى احكام الهى را چگونه بيان مىكنند، و غاصبين در صدد انحلال اين مسئله بودند.
آن‌ها خوب مى‌دانستند كه اگر امروز بيانات اميرالمؤمنين و حضرت زهرا عليهماالسلام را دربارهى فدك بپذيرند فردا هم بايد منتظر بيان احكام ديگرى از اسلام باشند. اين هم باعث توجه مردم به خانهى وحى بود و هم مانع بدعت‌ها.
لذا با كمال صراحت، پس از شنيدن آن همه استدلال‌هاى قرآنى و استناد به قوانين وضع شده از سوى پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله كه هم اميرالمؤمنين عليهالسلام و هم فاطمه عليهاالسلام بيان كردند، رسماً آن را زير پا گذاردند تا نوبت فرداهايى نرسد كه بايد به سخنان ايشان گوش فرا دهند!
